سال ۱۹۶۹ و در پایان دهه‌ای بسیار عجیب و مهم، وقتی که ویتنام باتلاق بی‌فرار ارتش آمریکا شده و جان اف.کندی ترور شده بود، جنبش‌های اجتماعی و حقوق شهروندی در آمریکا و اروپا به خشونت کشیده شده بود و مواد مخدر قویتر و در دسترس‌تر از همیشه شده بود، موزیک هم سنگین‌تر و عمیق‌تر شد. راک دوران افسانگی خود را سپری می‌کرد و به قله رسیده بود. تمام مصیبت‌های دوران و فشار و سرخوردگی و خشم و اضطراب و جستجو برای راه فرار در اوج ناامیدی را می‌شد از آهنگ‌های راک خواند. گروه افسانه‌ای The Rolling Stones نیز با تاثیرپذیری از این فضا، وارد دوره سیاه‌تر و سنگین‌تری شدند. آهنگ Gimme Shelter ترانه‌ای در واقع چندخطی دارد و اشاره به نزدیک بودن توفان و سیل و جنگ و خرابی و قتل و تجاوز، و به گونه‌ای پیام‌آور آخرالزمان است و نابودی کامل. چندبار اول که آهنگ را گوش دادم، فقط چند کلمه‌اش را فهمیدم ولی نمی‌توانستم درک کنم چرا فضایش این همه سنگین است. وقتی که مستند بی‌بی‌سی را دیدم و نگاهی به ویکیپدیا انداختم و در نهایت شعر را خواندم، فهمیدم که واقعا با آهنگی تیره و تار طرف هستیم.
وقتی که تهیه کننده آلبوم این کار را شنید، گفت که آهنگ یک صدای زنانه کم دارد.. با Merry Clayton تماس گرفته شد و او یکی از به یاد ماندنی ترین اجراهای یک خواننده مهمان در گروه را رقم زد. در این ویدئو اما، لیزا فیشر به همراه گروه اجرا می‌کند که البته عالی است و بسیار توصیه می‌شود به گوش دادنش. اما برای درک عمیق آهنگ حتما باید اجرای اصلی را گوش کنید.
No comments:
Post a Comment