Metallica - When a Blind Man Cries

خیلی وقت پیش، آهنگ When a Blind Man Cries را از مگاگروه Deep Purple به اشتراک گذاشته بودم و دوست ندارم دوباره همان چیزهای سابق را در موردش تکرار کنم. چند روز پیش هم در مورد آلبومی که بزرگان راک و متال برای بزرگداشت چهلمین سال آلبوم Machine Head دیپ پرپل به بازار خواهند داد، چند خطی نوشتم. یکی از آن گروه‌ها متالیکا است که این کار بلوز-راک را کاور کرده‌اند و البته به حوزه تخصص خودشان برده‌اندش. اجرای اصلی، بیشتر درد و درماندگی دارد و نمی‌دانم چرا جیمز فقط در نیمه اول آهنگ به آن وفادار مانده و بعد به شیوه مانوس متالیکا به سراغ صدای خشمگین و معترض خودش رفته؛ که با در نظر گرفتن این‌که او دیگر صدای آهنین سابق را ندارد، گاهی چندان به دل (من) نمی‌نشیند. در عوض بعد از مدتها یک کار تمیز از آنها شنیدیم و مخصوصا یک سولوی عالی از "کرک همت" عزیزمان. جالب این‌:که آن آهنگ اصلا در آلبوم "ماشین هد" نیامده بود ولی چون در جریان ضبط آن آلبوم شکل گرفته بود و متالیکا بسیار به کار علاقمند بود (چرا که در مقابل بسیاری از کارهای دیپ پرپل کمتر دیده می‌شود و تا وقتی ریچی بلکمور در گروه بود جایی در کنسرت‌ها نداشت، ولی شعر و مفهوم جالبی دارد) و امکان بازی با ریتم و انتقالش به فضای هوی متال را دیده بود، تصمیم به اجرایش گرفت.